با گذر روزها شناخت انسان از محیط اطراف بیشتر و بهتر می‌شود. یکی از مشخصه‌های اصلی این ادعا در علم شیمی، جدول مَندلیف است که در مقایسه‌ی آن با سال‌های پیش می‌توان به این نتیجه رسید که رفته‌رفته مواد جدیدی به آن اضافه شده است. دانشمندان پس از یک سال تلاش بی‌وقفه موفق به کشف عنصر جدیدی با نام Ununseptium شده است که در جدول تناوبی عناصرشماره‌ی عنصر صد و هفدهم را از آن خود کرده است.

این ماده حاصل همکاری محققان و فیزیکدانان آمریکایی و روس در سال 2010 میلادی است که در انستیتوی مشترک تحقیقات اتمی (JINR) با یکدیگر به‌همکاری می‌پرداختند. علت تاخیر در قبول رسمی این عنصر، نیاز برای تایید آن توسط یک گروه تحقیقاتی مستقل بود که منجر به ثبت آن در جدول عناصر، 4 سال پس از کشف آن شد. از این پس باید عنصر 117 جدول تناوبی عناصر را که توسط اتحادیه بین‌المللی شیمی محض و کاربردی، IUPAC تایید شده است جزو گروه عناصر فرااورانیومی به حساب آوریم.

این عنصر جدید پس از شناسایی توسط تحت یک پروسه‌ی سنگین یونی در موسسه‌ی GSI Helmholtz ایجاد شده است. همچون محققان JINR، محققان آلمانی نیز این عنصر را با شلیک آن به سمت اتم‌های برکلیوم رادیواکتیو ایجاد کرده‌اند که پروسه‌ی بسیار پیچیده‌ای را شامل می‌شود. ساخت و ایجاد این عنصر پروسه‌‌ای است که با استفاده از دستاوردهای دانش بشری در بالاترین سطح و در واقع در لبه‌های دانش بشری قابل انجام است! همچون سایر عناصر فرا اورانیومی، اونونسپتیوم نیز بسیار ناپایدار است و نیم‌عمر آن در حدود 80 میلی‌ثانیه است. اما هنوز امیدهای مبنی بر یافتن عناصر فرا ورانیومی با نیم‌عمر بالاتر وجود دارد. براساس گمانه‌های دانشمندان عناصر پس از 118 و بالاتر نیم‌عمری در حدود چند ساعت، روز یا سال خواهند داشت.