شاید از همان لحظهای که لیونل مسی پا به بارسلونا گذاشت، به مارادونا شباهت داشت، ریزنقش، تکنیکی و سریع. مسی توانسته در عرصه باشگاهی به هر چه که یک فوتبالیست آرزو دارد، برسد. اما شاید هنوز چیزی را کم داشته باشد، قهرمانی دنیا.

دیه‌گو آرماندو مارادونا، به تنهایی آرژانتین را به قهرمانی رساند. نمایشی شگفت‌انگیز از یک کاپیتان که منجر به دومین قهرمانی آلبی‌سلسته شد. آن دوره، نه فقط به دلیل قهرمانی، بلکه به دلیل برد تاریخی آرژانتین برابر انگلستان و درگیری‌ها بر سر جزیره‌های فالکلند برای آرژانتینی‌ها به یاد ماندنی و دل‌پذیر شد. حالا لیونل مسی، فرصت دارد تا در بزرگ‌ترین نمایش فوتبال، آن هم در خاک برزیل پا جای مارادونا و شاید هم فراتر بگذارد.

در سال 2006، لیونل آندرس مسی جوان‌ترین بازیکن تاریخ آرژانتین در جام‌های جهانی شد. او در سال 2007، عنوان بازیکن جوان کوپا آمریکا را به دست آورد، اما در سال‌های 2010 و 2011 افت چشم‌گیری داشت. روشن است که نه مارادونا و نه باتیستا نتوانستند همانند گواردیولا، مسی را به بهترین فرم در مسابقه برسانند.

البته خستگی ناشی از بازی‌های زیاد باشگاهی هم می‌تواند دلیل محکمی برای بازی‌های نه چندان خوب او در تیم ملی باشد. مسی در فصل 12-2011، 3268 دقیقه، در فصل 10-2009، 2840 دقیقه و در فصل 11- 2010، 2558 دقیقه برای بارسلونا بازی کرد و در دو تابستان، با تیم ملی آرژانتین در جام جهانی و کوپا آمریکا به میدان رفت؛ بدون این که هیچ فرصتی برای استراحتی واقعی داشته باشد. با این حال، مسی در فصل گذشته 2504 دقیقه برای بارسلونا به میدان رفت که کم‌ترین مقدار در پنج فصل گذشته است. مسی در دهم نوامبر در بازی با رئال‌بتیس دچار آسیب‌دیدگی همسترینگ شد و سرانجام در دهم ژانویه دوباره شرایط بازی کردن را به دست آورد.

  مسی در نیم‌فصل دوم، توانست بیست گل بزند و هفت پاس گل بدهد که در مقایسه با نیم‌فصل اول، رشد داشت. همچنین در فاکتورهای کلیدی دیگر، مانند پاس کلیدی، دریبل‌ها و شوت در هر بازی نیز پیشرفت کرد. این در حالی است که هیچ فشاری روی دوش او برای موفقیت نبود و در این فضا، او توانست آزادانه بازی و پیشرفت کند. او می‌تواند همین روند را در برزیل هم ادامه دهد.

آلخاندرو سابه‌یا، مسی را به عنوان کاپیتان تیمش برگزید و امیدوار است این ستاره بتواند با خودباوری و فراغ بال بیش‌تری برای آلبی‌سلسته بدرخشد. سابه‌یا سیستم 2-3-5 خودش را به 3-3-4 تغییر داد تا بتواند بهترین مسی را به بهترین فرم برساند. اگر چه این سیستم می‌تواند به راحتی به 4-2-4 تغییر داده شود، سیستمی که به روش رئال‌مادرید شباهت دارد و مسی می‌تواند مانند بیل، چپ پای سریع مادریدی بازی کند.

این کار نه تنها باعث بهتر شدن توانایی شوت زدن مسی خواهد شد، بلکه یارگیری با او را نیز سخت‌تر خواهد کرد. او و دی‌ماریا می‌توانند با جا عوض کردن‌های سریعشان هر تیمی را به دردسر بیاندازند.

مسی، هیگواین و آگوئرو مهاجمان شگفت‌انگیزی هستند و در این هیچ شکی نیست. اکنون تمام نگاه‌ها به مسی دوخته شده. مارادونا با بازوبند کاپیتانی آرژانتین را به افتخار رساند و حالا نوبت مسی است که با بازوبند، برای آلبی‌سلسته افتخارآفرینی کند.